«لغت نامه دهخدا»
[تَءْ یَ] (ع مص) (از «أس و») اندوه نمودن برای کسی. (منتهی الارب) (ناظم الاطباء) (از آنندراج). ||بصبر فرمودن. (تاج المصادر بیهقی). تسلی دادن. (منتهی الارب) (ناظم الاطباء). ||تعزیت کردن. (از اقرب الموارد) (از قطر المحیط) (آنندراج). ||یاری کردن کسی را. ||چاره جویی و معالجه کردن کسی را. (از اقرب الموارد) (از قطر المحیط).