بخیله

«لغت نامه دهخدا»

[بَ لَ / لِ] (اِ) تخم خرفه. بقله الحمقاء. (برهان قاطع) (آنندراج). بخله. (فرهنگ فارسی معین). و رجوع به خرفه شود.
اینستاگرام جدول آنلاین
کانال تلگرام جدول آنلاین

موارد بیشتر