«لغت نامه دهخدا»
[بَ یِ زَ مِ ن نَ نِ / نَ دَ] (مص مرکب) کنایه از تکبر و رغم و رعونت و اعتقاد باطل بخود داشتن و در واقع چنان نبودن. (آنندراج).